قیر یک مادهی هیدروکربنی پیچیده و سنگین است که از پالایش نفت خام به دست میآید. این ماده عمدتاً شامل ترکیبات آلی پیچیدهای است که از زنجیرههای طولانی کربن و هیدروژن تشکیل شدهاند. قیر در دماهای معمولی به شکل جامد یا نیمه جامد است و در دماهای بالاتر حالت مایع پیدا میکند.
قیر را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد:
1.قیر طبیعی: این نوع قیر به صورت طبیعی در مخازن زیرزمینی یافت میشود و بهطور معمول به شکل رسوبات طبیعی استخراج میشود.
2.قیر مصنوعی (پالایشی): این نوع قیر از پالایش نفت خام به دست میآید و به دو دسته قیرهای خالص و قیرهای اصلاح شده تقسیم میشود.
1.استخراج نفت خام: قیر از نفت خام استخراج میشود.
2.پالایش نفت خام: نفت خام استخراج شده در پالایشگاهها تحت فرآیندهای مختلف قرار میگیرد تا ترکیبات سبکتر جدا شده و ترکیبات سنگینتر باقی بماند.
3.تقطیر در خلأ: در این مرحله، نفت سنگین با استفاده از فرآیند تقطیر در خلأ به اجزای مختلفی تقسیم میشود که یکی از آنها قیر است.
4.اصلاح و بهبود: در برخی موارد، قیر با افزودن مواد مختلف اصلاح شده و خصوصیات آن بهبود مییابد تا برای کاربردهای خاصی مناسبتر شود.
برای اطمینان از کیفیت و کارایی قیر، استانداردهای مختلفی وجود دارد که باید رعایت شوند. این استانداردها شامل مشخصات فنی، ترکیبات شیمیایی و خواص فیزیکی قیر میباشند که توسط سازمانهای مختلف تعیین و منتشر میشوند.
قیر یک ماده حیاتی و پرکاربرد در صنایع مختلف است که به دلیل خواص ویژهای که دارد، جایگاه ویژهای در ساخت و ساز و عایقسازی پیدا کرده است. با این حال، برای استفاده بهینه از قیر و جلوگیری از مشکلات احتمالی، باید استانداردها و نکات فنی مربوطه به دقت رعایت شوند.